پرخوران گمنام متشکل از افرادی است که، از طریق به مشارکت گذاشتن: تجربه، نیرو و امید خود با دیگران در راستای بهبودی از پرخوری بی اختیار گام بر می دارند.
ما به هر کسی که بخواهد خوردن بی اختیارش را متوقف کند خوش آمد میگوییم. در اینجا هیچ گونه حق عضویت و یا پولی بابت عضویت اعضاء دریافت نمی شود. ما از طریق کمک های داوطلبانه اعضای OA، متکی به خود هستیم و کمکی از خارج انجمن دریافت نمی کنیم. پرخوران گمنام به هیچ سازمان دولتی و یا خصوصی، جنبش سیاسی، عقیدتی (ایدئولوژی) و یا آموزه های مذهبی وابسته نیست. ما هیچ موضعی در مورد مسائل خارجی نداریم.
هدف اصلی ما، پرهیز از خوردن بی اختیار و انتقال پیام بهبودی از طریق دوازده قدم پرخوران گمنام به کسانی است که هنوز از این بیماری در عذاب هستند، می باشد.

دعوت ما از شما

ما پرخوران گمنام را پیدا کردیم. در همان اولین جلسه متوجه شدیم که در چنگال نوعی بیماری خطرناک اسیر هستیم، که قدرت اراده، سلامت روانی و اعتماد به نفسی که در  بعضی هایمان وجود داشته، محافظ ما در برابر این بیماری نبوده. ما دریافتیم دلایل به وجود آمدن بیماری مهم نیست. آن چه مسلم است هنوز از پرخوری بی اختیار رنج می بریم و باید بدانی: روشی عَملی وجود دارد که توسط آن می توانیم جلوی بیماریمان را بگیریم. برنامه بهبودی OA برگرفته از الکلی های گمنام است. ما قدم های دوازده گانه و سنت های دوازده گانه AA را استفاده می کنیم، فقط کلمات "الکل" و "الکلی" را به "غذا" و "خوردن بی اختیار" تغییر می دهیم.
همانگونه که در داستان های شخصی مان بیان شده، کارکرد قدم های دوازده گانه ی برنامه بهبوی به همان خوبی که برای الکلی ها عمل می کند برای پرخوران بی اختیار نیز عمل میکند. آیا می توانیم درباره ی بهبودی تضمینی به شما بدهیم؟ پاسخ آن ساده است، اگر صادقانه با حقیقت وجود خود و این بیماری رو به رو شوید، جلسه رفتن را ادامه دهید، با پرخوران دیگر مشارکت کنید، نشریه های OA را با ذهنی باز بخوانید و از همه مهم تر اگر شما تمایل داشته باشید که در زندگی، به نیروی برتر از خودتان تکیه کنید و دوازده قدم این برنامه را به کار گیرید، می توانید به صفوف کسانی که بهبود یافته اند بپیوندید. برای درمان این بیماری فکری، جسمی و روحی از پرخوری بی اختیار ما چند پیشنهاد ارائه می کنیم، اما به خاطر داشته باشید که اساس برنامه روحانی است که توسط قدم های دوازدگانه قابل مشاهده است.
ما یک باشگاه رژیم غذایی و کالری نیستیم. ما هیچ برنامه ی غذایی را تایید نمی کنیم. ما با پرهیز به واسطه دوری کردن از تمام میان وعده های برنامه ریزی نشده و تمام لذت جویی های شخصی با غذا تمرین میکنیم. زمانی که ما پرهیز بگیریم، اشتغال ذهنی با غذا کاهش می یابد و در بسیاری موارد به طور کامل از بین می رود. پس از آن در می یابیم که، برای مقابله با آشفتگی درونی، ما باید به یک شیوه ی جدید، افکارمان در زندگی را تغییر دهیم و به جای واکنش، عملکرد تازه از خود نشان دهیم، که این ماهیت جدید زندگی ماست. با این فرصت جدید، فراتر از غذا خوردن و احساس ویرانی، ما به سوی یک زندگی کامل به کمک برنامه بهبودی دوازده قدم می پردازیم. به عنوان نتیجه عملی قدم ها، علائم یا نشانه خوردن بی اختیار به صورت روزانه از بین میرود، از طریق فرآیند تسلیم به نیروی برتر از خودمان رسیده و متوجه میشویم هرچه تسلیم او می شویم، بیشتر متوجه آزادی از وسوسه های غذایی می شویم.